حقیقت یا واقعیت

حقیقت در زمانی لازم است که ما نخواهیم حقیقت را برای آن شخص یا اشخاص بگوییم چون می دانیم که آن شخص از حقیقت روی میگرداند اینجا لازم است که حقیقت را نگوییم و به واقعیت برسیم .

اما در جایی دیگر واقعیت را باید گفت که در اینجا باید به طرف مقابل نگاه کرد که آیا دل سخن پذبر دارد که ما سخن دل پذیر به آن بگوییم ؟ بدون شک این را هم قبول نمی کند پس ما مجبور هستیم که حقیقت و واقعیت را به چنین اشخاصی نگوییم . اینها خودشان را زده اند به خواب و کسی که خودش را زده باشد به خواب هرگز بیدار نمی شود .